Dag 9 Vrije dag Arica, Chili

Peru, Bolivia, Chili; Reisverslag en fotoreportage - Dag 9 Vrije dag Arica, Chili

Artikelindex

Pagina 10 van 39

Dag 9 Arica

Dag echt vakantie in Arica

Ik heb al eerder het verschil tussen vakantie en reizen uitgelegd. Nou, dit wordt dan de eerste echte vakantiedag. Heerlijk uitslapen tot een uur of acht, lekker rustig ontbijten. Dan de koffers buiten de kamer bij de receptie. Om kwart voor elf lopen we het roze hotel uit met een kaartje van de omgeving dat ik thuis al van google.maps had uitgeprint. Het werkt goed, we vinden eerst de weg naar het kerkje van ingenieur Gustav Eiffel, dat we gisteren al even zagen. Nu (vandaag is het zondag) is er een dienst en we lopen even binnen om achterin even iets van de dienst mee te krijgen. De kerk is wel als werk van Eiffel te herkennen door de dakconstructie en de rozetten van gietijzer. We lopen tegen de kust aan en gaan linksaf naar de pier. Er is een klein schiereilandje waar een soort pier naartoe loopt. Daar kun je tussen de stenen mooie kleurige zeesterren zien en andere zeedieren/planten. Er lopen vogels die helemaal niet schuw zijn en er liggen allerhande schelpen. Dat vinden wij leuk, zo wat struinen tussen de stenen langs de oceaanrand. Er zijn ook Peruanen die het wat professioneler aanpakken. We ontmoeten een man die naar een soort oesters zoekt. Hij laat er ons een paar zien. Lekker, zegt hij. Ik laat hem mijn papiertje lezen waar in het Spaans op staat dat ik geen schelpdieren mag eten omdat ik er allergisch voor ben. Hij snapt het. Jammer, gebaart hij. Het is een aardige man; later in de middag zitten wij aan de boulevard en dan fietst hij voorbij en roept en zwaait naar ons.

Ceviche met amarillo

Wij kijken naar de lange hoge golven van de Stille Oceaan, die kennelijk heel geschikt zijn om op te surfen. We zien diverse mensen hele toeren uithalen. Soms verdwijnen ze een hele tijd onder zo’n grote golf. We brengen er een hele tijd door, totdat we trek krijgen. We lopen terug en een eindje verder langs de kust; daar zien we een restaurant met een mooi terras aan de oceaan. Het heet ‘Mister Buey’. Het is er heerlijk zitten. Ik bestel een ceviche-schotel. Lamina de pascados de dia staat er op het menu: rauwe witvis, gesneden in flinterdunne plakjes, in een gele saus die ze hier amarillo noemen. Amarillo schijnt een soort van gele pepers te zijn. Op Cookandbemerry.com staan recepten. Het smaakt heel apart en aangenaam. Erbij drink ik een ... Heineken. Ach ja, waarom niet? En als toetje een paar heerlijke café-crema’s. We zitten nog een hele tijd te genieten op het terras bijna boven het water. Dit is vakantie!

Zeeleeuwen en brutale pelikanen

Maar we willen nog meer zien en doen. We wandelen terug naar het stadje langs de berg, waar grote roofvogels zitten en langs ons scheren. De haven is een eindje verderop. Vroeger werd het zilver dat in Bolivia gevonden werd, hier in Arica verscheept. Nu is er niet veel activiteit meer in de haven, zo lijkt mij, maar visserij is er nog wel. Vandaag zondag niet, maar de pelikanen en zeeleeuwen storen zich daar niet aan. Vooral de pelikanen zijn hondsbrutaal. Ze zitten werkelijk overal, tot op een bankje dat er staat voor de bezoekers. Ze zijn ook totaal niet schuw en blijven tot op een meter afstand van je zitten. De zeeleeuwen hangen wat rond op de rotsen. Een man laat ons zien dat we door een poortje nog wat verder het haventerrein op kunnen. Voor onze lol gaat iemand een emmer visjes in het water gooien. Dat geeft me een reuring! De zeeleeuwen vechten er onderling om en de pelikanen gaan er vandoor met wat de zeeleeuwen missen. De grote vogels scheren vlak over je hoofd. Gelukkig poept er geen een boven ons want dan ben je toch niet gelukkig lijkt me. We hangen hier een hele tijd rond; er is zoveel te kijken en te fotograferen. Langzamerhand lopen we dan terug naar het centrum. Daar vinden we in de winkelstraat op diverse banken en terrasjes diverse leden van de groep.

kerk in Arica, ontworpen door de Franse ing. Eiffel