De Tuinroute; Tsitsikamma National Park en Stormsrivier, Knysna maandag 4 oktober

’s Morgens doen we eerst de stadstour, een mini-versie. We stoppen bij de Donkin Reserve, waar de bakstenen piramide staat die waarnemend gouverneur Donkin in 1820 oprichtte voor zijn overleden vrouw. Er staat een fraai hotel, er is een straat met merkwaardige huizen die ze aan het opknappen zijn. Een vuurtorentje, want we staan niet ver van de oceaan. We maken wat foto’s van de vlag die juist naar beneden gaat om een roze vlag voor de strijd tegen borstkanker toe te voegen. De vlaggen zijn enorm groot. Eenmaal weer aan de hoge mast bevestigd lijken ze veel kleiner. 

Het eerste stuk van de Tuinroute is vrij saai en later worden de bermen wel aardiger maar we zijn te vroeg. Veel struiken en planten bloeien nog niet. Wat zal het hier mooi zijn als de Protea’s, de suikerbossies, bloeien. En al die andere struiken die langs de weg staan. Maar goed, je kunt niet alles hebben. Wij hebben juist veel wild gezien dat je niet meer ziet als de struiken volop in blad staan. Tegen kwart voor elf draaien we de weg naar Tsitsikamma op. Op deze weg heb je al fraaie uitzichten op de oceaan. R en ik drinken eerst een lekkere cappuccino voor we de wandeling gaan doen. De hele groep is al weg. Dat is niet erg: de route is simpel, fout kunnen we niet lopen. We gaan maar even binnen zitten want op het terras is het winderig en koud. Het Tsitsikamma-park strekt zich zo’n 80 km langs de kust uit, maar is op sommige plaatsen slechts heel smal. Vanaf het restaurant en camping loopt een pad op palen en planken langs de rotsen. Daarover kun je naar de monding van de Stormsrivier lopen. Deze rivier breekt hier door de bergketen en dat levert ruige natuur op. Over de rivier is een hangbrug gespannen. Daarop heb je mooie uitzichten op de oceaan aan de ene kant en de Stormskloof aan de andere.

De route is relatief kort; dat het langer dan 1,5 km lijkt, komt door de hoogteverschillen die je via steile trappen overbrugt. Het is een mooie wandeling. Langs de route groeien veel bomen (o.a. ‘stinkhout’ waar ze meubels van maken), struiken en planten. Veel aronskelken met grote wulpse bloemen. We zien en fotograferen ook vogeltjes. En steeds schemert de oceaan door het gebladerte. De hangbrug ziet er betrouwbaar uit, ondanks de waarschuwing op een groot bord: “Maksimum van 25 persone op ’n slag. Hangbrug word op die eie risiko gebruik. Dit is streng verbode om op hierdie brug te spring. Oortreders sal vervolgd word.”  De brug zwaait wel wat in de wind. Na de brug moet je terug. Dan kun je via een kleinere hangbrug nog een stukje andere route terug kiezen, maar het laatste stuk neem je dezelfde weg. 

Bobbejane

We maken heel wat foto’s. Wat een unieke plek om te kamperen trouwens. Er staan een paar jeeps met daktenten, vlak aan het water. In het restaurant zitten we nu wel op het terras dat is afgeschoten met zeilen. Zo zitten we uit de nog frisse wind. Onze fish and chips is er snel, maar de vis is van binnen nog koud en ongaar. Die gaat dus terug. Tien minuten later hebben we een goede versie. Snel dooreten maar, want om een uur vertrekt de bus. We passeren een paar diepe ruige kloven. De Stormsrivier en de Bobbejanerivier. Die laatste naam klopt want er zitten inderdaad bavianen bij de brug. Stoppen kunnen we niet op de bruggen, maar de chauffeur rijdt langzaam zodat we foto’s kunnen maken. Wonderlijk hoe rivieren door zo’n bergketen heen breken om bij de oceaan te komen. 

We zijn mooi op tijd bij ons hotel in Knysna. (De K wordt niet uitgesproken). Knysna ligt aan een lagune die slechts door een nauwe doorgang met de oceaan verbonden is. Ons hotel, The Graywood, is een houten gebouw van twee verdiepingen, gebouwd rond een fraai beplante binnentuin. Thema is 'spoorwegen'. De kamers zijn bij voorbeeld genoemd naar beroemde treinverbindingen. En er hangt een antieke perronkaartjesautomaat. Het is een heel sfeervol hotel maar het hout maakt het wel erg gehorig. Wij wonen onder de eetzaal en voor zes uur ’s morgens is het al een gedoe en gestommel van jewelste. Geen ramp want wij moeten er toch vroeg uit. De kamer is ook aan de kleine kant. Voor een nacht is het prima te doen en de unieke ambiance maakt veel goed. 

R en ik wandelen naar het waterfront. We kijken er wat rond en eten een zogenaamd Italiaanse ‘gelato’. Er zijn veel winkels en restaurants. Er was vanmiddag een facultatieve boottocht op de lagune. Met oesters eten, was mijn informatie. Omdat ik daar allergisch voor ben, zijn we niet meegegaan. Achteraf wel jammer, want het was een mooie tocht geweest en oesters waren er niet of nauwelijks aan te pas gekomen, begreep ik achteraf. Bij de oversteekplaatsen staat hier een geel bordje met de volgende tekst: “Druk knoppie. Wag tot verkeer staan. Stap vinnig oor.“ ( oor = over) We maken foto’s van prachtig bloeiende struiken en bomen. 

Rampzalig georganiseerd diner

Om zeven uur in de bus voor een diner ergens in het stadje. We komen binnen in een cafetaria-achtige ruimte. De plastic stoelen moeten allemaal nog in het gelid worden gezet. Andere gasten zijn er niet; een bigscreen tv staat aan. We krijgen de instructie van RL dat we van de kaart mogen kiezen maar boven de 140 Rand (ca. 15 euro) moeten we bijbetalen. Behalve dat ik dit een idiote regeling vind en ook nogal knieperig zoals wij dan in Drente zeggen, voorzien we allemaal al de problemen bij het voldoen van de rekeningen, straks. Ik bestel venison: kudu, wrattenzwijn en struisvogel, medium done. Ik wil toch ook wel eens wild eten hier. De biefstukjes zijn leren zooltjes: helemaal doorbakken en droog. Zonde om een lekker stukje vlees zo te maltraiteren. R’s struisvogelbiefstuk is daarentegen prima. De ober biedt aan mijn biefstuk te vervangen, maar ik vrees dat ik dan straks als enige nog zit te eten. Het gaat toch allemaal al niet zo snel. Ik ben overigens niet de enige die niet tevreden is over het eten. Bij het afrekenen doen zich inderdaad de problemen voor die wij al zagen aankomen. De ober wordt er zo gek van dat hij besluit dat het restaurant dan maar het meer dan 140 Rand gebruikte betaalt en dat wij, net als anders, alleen de wijn en drankjes betalen. Prima oplossing natuurlijk, maar we vinden het gênant tegenover het restaurant. De mensen hebben wel hun best gedaan. Aan de andere kant van de tafel, die door een andere ober bediend wordt, schijnt het wel goed te gaan met de rekeningen. RL is bij de chaos onvindbaar. Met een onaangenaam gevoel verlaat ik het gebouw. Het is vreemd omdat tot nu toe de inbegrepen maaltijden nooit enig probleem opleverden. 

RL heeft ons vandaag meegedeeld dat haar bureau Your Africa niet in staat is om voor ons als groep een reservering te maken voor Robbeneiland. ‘Wegens technische problemen’ bij het bureau van Robbeneiland. Een andere keer zegt ze dat ze niet al het geld kan / wil voorschieten. Met alle respect, maar dit wil er bij mij niet in. RL zegt ook dat we dan maar individueel in de rij moeten gaan staan bij het loket, ‘want er vallen wel eens plaatsen open’, waarmee ze expliciet aangeeft dat reserveren dus wel mogelijk is. Maar voorlopig hebben we het er maar mee te doen. De groep maakt RL wel duidelijk dat ze nog eens haar best moet doen. De onvrede in de groep over de manier waarop de reis geleid wordt, groeit. 

Tsitsikamma Nat. Park en mond van de Stormsrivier met hangbruggen

 kamperen op z'n ZA

  een dassie

 Stormsrivier mondt uit in oceaan

 omgeving Knysna

 gehorig maar leuk hotel in Knysna

 binnentuin van hotel

 exterieur van 't hotel

 Knysna

"Druk knoppie, wach tot verkeer staan, stap vinnig oor "
zo steek je over!