Addo Elephant Park en Port Elizabeth  zondag 3 oktober

Om kwart over negen zijn we op deze zondagmorgen al in Addo Elephant Park. Het is een natuurpark dat, zoals de naam al duidelijk maakt,  gespecialiseerd is in olifanten. We zijn met een nieuwe, in ieder geval andere bus. Deze doet het goed. Hij is iets kleiner, maar we zitten nog steeds ruim. Meteen de eerste morgen rijdt de chauffeur bij het hotel een deuk in de spiegel. ’t Is anders een goede chauffeur. Eerst nog even naar het toilet want straks kan het een tijd niet, en dan met de eigen bus het park in. We zien vandaag één olifant dichtbij; die zien we dan ook wel vier keer of zo. Het lijkt wel alsof hij aan een paal in de grond is vastgemaakt want hij staat de hele ochtend en ’s middags op dezelfde plaats. Een stuk of wat olifanten heel in de verte op een helling, en daar blijft het bij. Alle drinkpoelen die we bezoeken, moeten het zonder olifanten stellen. Helaas. We zijn dan al blij met wat warthogs, wrattenzwijntjes, schildpadden, kudu’s, een vos,  vogeltjes en spekbomen die mooi roze beginnen te kleuren. 

Voor de lunch eten R en ik nog maar weer eens hake (heek) and chips. We lopen nog even naar een kijkscherm en zien daar een paar kwikstaartjes. Mooie vogeltjes, daar niet van, maar die zien we bij ons thuis ook. 

Geen olifanten in olifantenpark

Na de lunch wagen we nog een poging, maar met hetzelfde resultaat. RL zegt dit in haar loopbaan als reisleider nog niet meegemaakt te hebben. ‘Ek es jammer’, zeggen ze hier dan. Net buiten het hek (!) zien we trouwens dan nog een duikertje scharrelen. Een kleine, schuwe en vrij zeldzame antilope. Terug naar het hotel. RL biedt een stadstour aan die even later niet door blijkt te gaan. Tja. Informatie over hoe we de middag verder kunnen invullen, ontbreekt. Ach, we redden ons zelf wel. In het hotel kijk ik eerst mijn e-mail door. Er is via mijn website ook een mail van een SRC reiziger die in oktober vertrekt en met wie ik al vaker mailde. Ik vertel hem nog wat ervaringen heet van de naald. Ik kijk ook even op de site van Trouw. Het CDA-congres blijkt met meerderheid in te stemmen met het te construeren kabinet. Was wel te verwachten, maar jammer is het wel. Omdat het nog vrij vroeg op de middag is, gaan R en ik wandelen langs de boulevard richting de pier. Er staat een stevige wind; op de pier zijn we gauw uitgekeken. We lopen ook nog een eind de andere kant op. In een parkje zitten we even. 

Voor het diner gaan we naar een restaurant in het winkelcentrum waar we vanmiddag voor stonden. Geen idee toen dat er zoveel achter zat. Het eten is goed; ik heb line fish, dat is gefileerde vis van de dag. Het is erg lawaaiig in dit etablissement, maar we hebben aan tafel toch een goed gesprek. De marktwerking in o.a. de zorg. Hoe interim-managers een organisatie praktisch om zeep helpen en daarvoor zeer rijkelijk betaald worden. Hoe zogenaamde vernieuwingen een heleboel professionals hun gevoel van eigenwaarde bijna ontnemen. Ik herken ontwikkelingen die ik de laatste jaren dat ik werkte, ook in het onderwijs waarnam. Tegen negenen wandelen we terug naar het hotel. 

 een van de zeer weinige
olifanten die wij zagen in Addo Elephant Park...

Port Elizabeth